روغن PAO چیست؟
پلی آلفا الفین یا PAO (Polyalphaolefin) یکی از رایج ترین روغن های صنعتی پایه اصلی مصنوعی (سنتتیک) مورد استفاده در روغن های صنعتی و خودرویی است. این یک هیدروکربن مصنوعی (SHC) است که تشکیل دهنده بهترین ساختار هیدروکربن (شاخه ای) موجود در روغن های معدنی است.
خصوصیات پلی آلفا الفین ها:
Polyalphaolefin حاوی ساختارهای حلقوی، پیوند دوگانه، گوگرد، اجزای نیتروژن یا هیدروکربنهای مومی نیست. عدم وجود این ساختارها و مواد باعث به وجود آمدن یک روغن پایه بسیار نا قطبی با شاخص ویسکوزیته بالا (تقریبا 130)، روانکاری عالی در دمای پایین و ویژگی های نقطه قطره شدن، پایداری اکسیداسیون خوب و سازگاری با روغن های معدنی، رنگ هایی که معمولا در سیستم روغنهای روغن یافت می شوند. به دلیل ساختار کنترل شده آنها، PAO ها حاوی هیدروکربن های سبک تر و فرار (کوچک) نیستند. این باعث کاهش نوسانات آنها می شود، باعث کاهش انتشار هیدروکربن هیدروژن می شود و نقطه ی فلاش را افزایش می دهد.
انواع روغن های پایه و محدوده دمایی فعالیت آنها
PAO ها به طور گسترده ای در مایعات خودرو و همچنین روغن های هیدرولیک، دنده و روانکار های بلبرینگ استفاده می شود، که در محیط های بسیار سرد یا کاربردهای داغ کار می کنند. آنها همچنین در بعضی از گریس های با درجه حرارت وسیع به عنوان مایعات پایه استفاده می شوند. یک برنامه کاربردی که در آن به خوبی کار نکرده است، در کمپرسورهای هوا با دمای بالا (فشار بالا) است که در آن رسوب کردن مسئله ای مشکل ساز بوده است.
با این حال، هیچ چیز کامل نیست و روغن پایه Polyalphaolefin چند ویژگی منفی دارد. اینها شامل تمایل به کاهش مهر و موم و حل کردن مواد افزودنی معمول روغن است. بنابراین، آنها معمولا با روغن پایه مصنوعی با ترکیب استر مخلوط می شوند تا یک روغن پایه ترکیبی که این ویژگی های منفی را ندارد، ارائه دهد. Polyalphaolefins همچنین مقاومت کمی در برابر آتش و قابلیت تجزیه زیستی پایینی دارند.
پلی آلفا الفین به طور خلاصه:
نقاط قوت
- شاخص ویسکوزیته بالا (VI)
- پایداری اکسیداتیو حرارتی بالا
- نوسان کم
- خواص جریان خوب در دماهای پایین
- غیر سمی
- سازگار با روغن های معدنی
نقاط ضعف
- قابلیت تخریب زیستی محدود
- حلالیت محدود افزودنی
- خطر انقباض مهر و موم
کاربرد ها
- روغن موتور
- روغن دنده
- روغن های تحمل کننده
- روغن کمپرسور
- گریس با درجه حرارت بالا
تاریخچه و دانستنی هایی درباره روغن های PAO:
- توسعه یافته در دهه 1930؛ اولین روغن موتور تجاری در 1970.
- ساخته شده از گاز اتیلن ؛ هنوز وابسته به نفت خام / گاز طبیعی است
- مقاومت در برابر دمای بالاتر از روغن معدنی
- PAO تا تقریبا 160 درجه سانتیگراد (320 درجه فارنهایت) خدمات مستمر؛ 270 درجه سانتی گراد (520 درجه فارنهایت) متناوب
- بدون محتوای موم، بنابراین بهترین درجه حرارت پایین از تمام مصنوعی (حدود منهای 50 درجه سانتی گراد به منهای 60 درجه سانتی گراد و یا منهای 70 درجه فارنهایت)
- بالاترین VI (حدود 130 تا 140) از روغن معدنی (نزدیک به 100)
- کمتر فرار از روغن معدنی (نقطه فلاکس بالاتر، کمتر قابل اشتعال، انتشار هیدروکربن پایین تر)
- روانکاری طبیعی پایین تر از روغن معدنی
چالش ها و مسائل
- بسیار غیر قطبی (حلالیت افزودنی، روانکاری و قدرت فیلم پایین)
- رسوبات سختی در کمپرسورهای مجاور تشکیل می دهد
- زیست تخریب پذیر نیست
- هزینه های چهار برابر بیشتر از روغن معدنی، کمتر از سایر روغن های سنتتیک
